หากพูดถึงการวิ่งนั้นสิ่งที่เรามักจะนึกถึงก็คือการวิ่งบนถนน หรือลู่วิ่งบนสนามกีฬา ไม่ว่าจะเป็นการวิ่งเพื่อออกกำลังกาย หรือการฝึกซ้อมที่แต่ละคนมีเป้าหมายที่แตกต่างกันออกไป แต่ก็มีนักวิ่งบางกลุ่มที่ชื่นชอบการผจญภัย แล้วหันไปวิ่งเทรล ซึ่งเป็นสิ่งที่ท้าทายมากกว่า โดยหากเปรียบเทียบกับการแข่งขันจักรยานยนต์ ก็จะเป็นประเภท เอ็นดูโร่ หรือหากเป็นจักรยาน ก็คือประเภทเสือภูเขา

 การวิ่งเทรลนั้นจะต้องวิ่งไปตามเส้นทางธรรมชาติที่ทุรกันดาร ในป่าเขาที่มีความลาดชัน ต้องเจอกับความโหดของเส้นทางที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นหลุมบ่อ พื้นดิน โคลน พื้นหิน พื้นทราย ข้ามลำธาร รวมไปถึงสิ่งกีดขวางต่าง ๆ ที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมาเช่นต้นไม้ กิ่งไม้ แต่สิ่งที่จะได้รับ ก็คือได้ชื่นชมธรรมชาติที่สวยงาม เสียงนกร้องแสงแดด และสายลมอากาศที่บริสุทธิ์ที่ทำให้สดชื่นเป็นอย่างยิ่ง

 แต่การจะไปวิ่งเทรลนั้นจู่ ๆ ใช่ว่าจะไปวิ่งเลยก็ไม่ได้อย่างน้อยก็ควรต้องผ่านการวิ่งถนนมาสักระยะ และต้องมีการฝึกซ้อมเพิ่มเติมเข้าไปเพื่อให้แน่ใจว่าร่างกายนั้นแข็งแรงมากพอเพราะการวิ่งเทรลนั้นจะเหนื่อย และใช้เวลานานกว่าการวิ่งปกติเป็นอย่างมาก

 สำหรับอุปกรณ์ก็ไม่ได้มีเพียงรองเท้าดี ๆ เพียงคู่เดียวเหมือนการวิ่งถนนทั่วไป รองเท้าก็ควรจะเป็นรองเท้าวิ่งเทรลโดยเฉพาะ เพราะสามารถเกาะพื้นผิวได้ดีกว่าและยังช่วยป้องกันให้ไม่บาดเจ็บได้ดี เป้น้ำที่ต้องมีนั่นเพื่อเอาไว้ใส่น้ำไว้ดื่ม รวมไปถึงไว้ใส่อาหาร และอุปกรณ์ ต่าง ๆ ที่จำเป็น สำหรับเครื่องแต่งกายนั้นก็ต้องมีหมวกเพื่อเอาไว้กันแสงแดด ชุดที่ใส่ก็ควรเป็นเสื้อแขนยาว กางเกงขายาว เพื่อป้องกันแสงแดด รวมถึงป้องกันกิ่งไม้ใบหญ้าที่จะมาบาดเอาได้ และต้องเป็นชุดที่แห้งเร็วระบายอากาศได้ดี

ระยะทางการวิ่งก็ขึ้นอยู่กับเส้นทางที่วิ่ง โดยปกติก็มักจะใช้เวลากันประมาณครึ่งวัน ถึง 1 วัน (ที่ไม่ใช่การแข่งขัน) หากใครไปวิ่งครั้งแรก หรือไปในเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยควรจะมีคนที่ชำนาญเส้นทางนำไป เพื่อป้องกันการหลงทาง และหากมีเหตฉุกเฉินก็จะได้มีคนคอยช่วยเหลือ

ในการแข่งขันระยะทางก็จะขึ้นอยู่กับภูมิประเทศเป็นหลัก ซึ่งก็มีตั้งแต่ 5 กม. จนไปถึงระดับอัลตร้า 100 กม. ขึ้นไป เรียกได้ว่าวิ่งข้ามเขายังไม่พอยังต้องวิ่งข้ามวันข้ามคืนกันอีก

การวิ่งเทรล ถึงแม้จะดูเหนื่อยยาก แต่สำหรับคนที่รักการวิ่ง และการผจญภัยก็ถือว่าน่าลองไม่น้อย บางทีหากได้ลองดูสักครั้งก็อาจจะติดใจก็เป็นได้